De Brexit jaren

In het jaar 2039 halen mijn kinderen weer eens herinneringen op aan deze tijd, ons heden. De erkenning van de vorige generatie, het moet milieubewuster is eindelijk een feit. We kunnen onze ouders niet meer de schuld geven, wij zijn de bepalende generatie. In mijn eigen bestaan gaat alles beetje bij beetje, wij hebben nog steeds twee personenwagens voor de deur staan, maar op vrije dagen probeer ik meer te fietsen. Vandaag is het makkelijk, de KIA staat bij de garage voor de jaarlijkse apk. Jarenlang was het in mijn beroepsgroep gewoon om zestig uur in de week te werken, maar de laatste jaren komt het ook voor dat het maximum van vijfenveertig uur wordt gehaald. Voor een ander is het nog veel, voor ons betekent het vier dagen arbeid. Deze week bezoeken mijn vrouw en ik samen met Roelof onze zoon van vijftien jaar diverse mbo opleidingen die zijn interesse hebben. We denken als ouders allebei hetzelfde, ga maar zolang mogelijk naar school. In 2039 bereik ik bij leven en welzijn de leeftijd van negenenzestig jaar. Volgens de huidige gegevens is mijn arbeidsleven dan net voorbij! De vraag van vandaag; Praten wij dan over het heden als de goede oude tijd? Weet je nog toen alles zo gezellig was in de Brexit jaren.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



Laatste actie

Kerst 2020

Kerst in zicht

Een zondag later

Een nieuwe kans