Een ander beeld

Soms komt koffie als een welkom geschenk, al wilde je liever een borrel maar het is pas 10.00 uur. Een mooie vrouw zit tegenover mij in een drinkgelag. Ontbijt bij Mac Donalds, ik kan er niets slechts over zeggen. Mijn hoofd gaat naar rechts, de provinciale weg oogt rustig. Zij praat met haar vriendin, mijn croissant kruimelt iets, maar de echte boter houdt het zaakje bij elkaar. De vriendin, een forse dame met een gekleurd gezicht lacht vriendelijk om de woorden van haar reisgenote, de vingers toetsen een nummer in vaan haar mobieltje. Een luide mannenstem klinkt door de speaker, hij hoopt een leuke dag te hebben. Het zal nog een drie kwartier duren eer zij bij hem arriveren. De knappe dame schud haar lange donkerblonde haar wat over haar jas, het elastiekje laat de staart stug vormen. Plots krijgt zij tweemaal achter elkaar een niesbui. Niemand kijkt er van op, we zijn in Limburg. De druppels uit haar neusje worden grotendeels opgevangen door haar verfijnde handen. Buiten lijkt het vanaf haar oogpunt iets te regenen, maar bij mij is het droog. Een man loopt langs, zijn uiterlijk verraad een Arabische achtergrond. Donkere wenkbrauwen fronsen zich, het nummer op de bestelbon komt overeen met het ticket dat hij heeft. Twee bekers vol heerlijke cappuccino worden op tafel gezet. Nu wil de dame hem een hand geven, maar hij weigert! Gedachten van de vrouw zijn te lezen. Wij raden mee en denken het antwoord te weten. Dan zegt hij lachend; Eerst je handen wassen, de ramen lap ik later wel.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



Laatste actie

Kerst 2020

Kerst in zicht

Een zondag later

Een nieuwe kans